เมื่อฉันเห็น...เธอยืนร้องไห้กลางสายฝน ดังคนสิ้นใจ
เธอไม่เหลือ...ใคร คอยเคียงข้างกาย ไม่มีแล้ว..
เหลือตัวคนเดียว ฮือ... คนไม่มีความหมาย
ดั่งสายฟ้า... ลงกลางหัวใจ แหลกสลาย กลายเป็นน้ำตา
ฟ้าลงโทษมา.. ทำให้ครอบครัวเธอแตกร้าว.. ไปคนละทาง
* หากในโลกนี้ เธอไม่มีใคร...
โปรดจงจำไว้ ยังมีฉัน..
** ที่ยังคงรักเธอ...เข้าใจ อยากให้เธอระบาย...กับฉัน
เคยเจ็บมาเหมือนเธอ...เหมือนกัน
สิ่งที่เธอรู้สึกนั้น...ฉันเข้าใจ
อดทนไว้...เธอมีค่าพออย่าท้อแท้..จะเป็นกำลังใจ
ไม่ทอดทิ้ง...เธอ เดินเคียงข้างเธอ
อย่าหวั่นไหว..หัวใจเดียวกัน
( ซ้ำ *,** )
( ซ้ำ ** )