ตื่นตั้งแต่ 6 โมงเช้า รีบๆๆออกไปหา
ซื้อของขวัญให้เธอซะหน่อย
เดินจนเหงื่อเริ่มไหลย้อย ได้กุหลาบสีหวานจ๋อย
พร้อมด้วยช็อคโกแลตแท่งโต
เธอยิ้มหวานจนแก้มปริอยู่สองวัน กุหลาบนั้นเริ่มเฉา
แห้งเ+++่ยว ทิ้งไป ทิ้งไป
เก็บแต่ช็อคโกแลตไว้ ข้างที่นอนหลับตาฝัน
เห็นแล้วคิดถึงกันทุกคืน
เก็บไว้นานเลยเหม็นหืน กลายเป็นอื่นหมดความหมาย
ไม่ทันไรก็คงขึ้นรา
ขืนทิ้งไว้นานก็บูดหมดความหอม คงไม่หวานดังเดิม
ไร้ค่า ทิ้งไป โยนทิ้งไป
* ฉันไม่รู้เมื่อไรจะเป็นรายต่อไป
ที่ถูกทิ้งลงถ้าสิ้นความหมาย
ตอนนี้ยังชื่นใจ จึงอยากคบไป
ถ้าเบื่อเมื่อใดสัมพันธ์แปรเปลี่ยน
(*)
เปลี่ยนความรู้สึก คนเราก็แปลก
หากหมดความหมายหมดผลประโยชน์
ความสัมพันธ์ ที่เคยให้กัน
ก็เริ่มแปรผันเป็นอนิจจัง
(*,*)
