INTRO:
ฝนหมดไปในเดือนตุลา
ย่างพฤศจิกา ลมพาพัดความหนาวเย็น
แห่งฤดูกาล ผ่านเลยไม่เคยว่างเว้น
หมดฝน หมดความจำเป็น
ฉ่ำเย็นย่ำยามลมหนาว
เช้าสดใสด้วยใจมุ่งหวัง
โลกมีหมอกจาง ๆ น้ำค้างพร่างพรมรวงข้าว
ทุ่งนาป่านี้ เนื้อเลือดใจคนรุ่นเก่า
เมื่อครั้งพม่ามาเผา ครั้งปู่เราเฝ้าทำกิน
* ดินถิ่นฐานนี้เป็นของปู่
เรามีสิทธิ์เพียงอยู่ แต่เราไม่มีสิทธิ์ขาย
แม่ให้เราเกิด ปู่ให้เราอยู่สบาย
บนแผ่นดินถิ่นฐานเมืองไทย
แล้วใครบ้างหวงและห่วง (จริงมั๊ยปู่)
(ดนตรี)
(ซ้ำ *)
หนาวผ่านไป หนาวใจมั๊ยปู่
พื้นถิ่นดินอดสู ใจคนล้วนแตกระแหง
ลมร้อนผ่านเผาแผ่นดินปู่เราแห้งแล้ง
ขายนาแล้วมาขายแรง
แผ่นดินมันแพง เพราะแมงขายชาติ
ลมหนาวผ่านไป หนาวใจมั๊ยปู่
คงอีกไม่นาน คงเช่าเขาอยู่
ลมหนาวผ่านไป หนาวใจมั๊ยปู่
ลมหนาวผ่านไป หนาวใจมั๊ยปู่