เนื้อเพลง สำเภาเภตรา - อรัญ เหมรา

Solo:
	            	    		   	       
เรื่องราวความหลัง เกาะแก่งที่ยังกลายเป็นนิทานให้คนเล่าต่อ
		                     	                    
สำเภาเภตรา ตำนานรันทด ชีวิตสิ้นสุดเพราะเนรคุณบิดรมารดา
	           	          	          		         
เพราะความลำบากและความยากจน ลูกชายหนึ่งคนของพ่อแม่ที่แก่ชรา
	      	              		          	       
ล่องเรือลำน้อย ลอยกลางนาวา ผ่านช่องแคบมะละกาสู่แหลมมลายยู
	  	           		    		     
จนได้ทำงานบนเรือสินค้า ของเจ้าพระยาสุรตาล รัฐไทรบุรี
	     		  	           	 	      
ด้วยความขยัน หมั่นพียรเต็มที่ จนเจ้าพระยาณีไว้วางใจรักไคร่เอ็นดู
  	       		      			
จึงยกลูกสาวให้เป็นคู่ครอง ให้คนทั้งสองได้เดินเรือค้าขายต่อไป
		           					   
สำเภาเภตรา เป็นเรือลำใหญ่ บรรทุกมากมายสินค้าหลากหลายจากต่างแดน

	                    	 	            	        
*จากอินโดนีเซีย มาเลเซีย ถึงแดนสยาม เรือมาบันจบ ปากน้ำเมืองตรัง
  		         
ที่คนกล่าวขานนี้ตำนานสำเภาเภตรา

		    	                    	      	
พ่อแม่รู้ข่าว ว่าลูกบ่าวกลับมา เตรียมหาอาหารและของกินไปให้
	  		      		    
หมูย่างตัวโตจะเอาไปฝากลูกชาย ลงเรือลำน้อยมุ่งสู่สำเภา
	     			              	         
สายตาแม่มองด้วยความคิดถึง อยากเข้าไปทักลูกสูงศักดิ์บารมี
	                     	           		      
ส่วนตัวเจ้านั้น ดั่งวัวลืมตีน ลืมซึ่งบิดรมารดา ผู้บังเกิดเกล้าเจ้าเนรคุณ
           	   	      		    	          		
เสียงอาลัยน้ำตาแม่เจ้าไหลพราก ลูกเอ๋ยเคยลำบากเลี้ยงเจ้ามาแต่หนไหน
                     		  	       	       			
บุญเคยอิ่มหยดน้ำนมเจ้าดื่มไป เลี้ยงตัวเจ้าจนเติบวัย แล้วทำไมถึงหลงลืม
     	      	   		                                
เทวดาเบื้องบนท่านรู้ดี สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่มีบนผืนปัถพีโปรดรับรู้ 
	    	             				       
ข้าขอสาญแช่ง ให้ลูกเนรคุณให้พายุพัดเป็นจุน เรือสำเภาแตกกระจาย
Solo:
                           ซ้ำ (*)
 		            	    
นี้คือตำนาน ที่คนกล่าวขาน สำเภาเภตรา