สาวคนดำคือน้อง ไผเดน้อ
ซิจองไปซ้อนปอน
ซายผู้ฟังลำเพลิน โปรดสงสารอีน้อง
ลำร้องแม่นส่งมาอือ...
(ดนตรี)
โอ้ใจของชายนั้นไม่แน่
ชอบผันแปร รักไม่แน่มีแปรผัน
ก่อนเคยรัก ถนอมดั่งดวงจันทร์
ส่วนพี่นั้น เป็นหยังลืมลงคอ
พอพระทัยแล้ว พระทัยแล้ว
แนวสาวดำ บ่มีค่า วาสนา ซำน้อง...
ซำน้อง พี่มองข้ามว่าดำ
ใจน้องช้ำ มีตั้งแต่รำพัน
วาสนาสาวดำ พี่ช่างทำ เออเอหนอลงได้
* น้อยใจตัวเองเหลืออนาถ...
เป็นทาสความรักมันหนักสมอง
ตกหลุมรัก พ่อคุณน้ำตานอง
สุดเศร้าหมอง นองน้ำตาเหมือนกาดำ
ดำหรือแหล่ หรือแหล่ ขอให้แล แนเด้อพี่
ใจบ่ดำดอกพี่...ดอกพี่ อย่าติน้องพี่เอ๋ย
พี่อย่าเย้ย อย่าอย้ย ว่าตั้งแต่นางดำ
คั่นได้หม่ำสักคำ...
ย่านแต่นำ สิตามบ่เมือบ้าน
(ดนตรี)
(ซ้ำ * ) (ดนตรี)
