ดูนาฬิกายังไม่เที่ยงคืน ยังคงพอมีเวลา ที่ฉันจะหาใครสักคน พูดคุยและเจรจา
อารมณ์มันเซ็งเหมือนโลกเป็นสีเทา เบื่อหน่ายกับความจำเจ
ก็คงจะมีแม้ใครสักคน มีความรู้สึกเดียวกัน
* แต่พอได้พบเจอกับเธอคนนี้ที่เข้ามาหา ความรู้สึกที่เหว่ว้า พลันอบอุ่นขึ้นมาอีกครั้ง
** ใกล้เธอเท่าไหร่ใจมันละลาย สายตาสัมผัสเธอช่างร้อนแรง
เธอทำฉันแทบตายกับรักที่เธอให้มา เรี่ยวแรงฉันโรยรา อ่อนล้าไม่เหมือนเคย
ค่ำคืนที่ฟ้ามืดสลัว แต่ภายในใจเต้นรัว ไปตามrhythmของบทเพลง
ผู้คนมากมายเต้นรำ ปล่อยใจให้ลอยไปสู่ฝันตามที่หัวใจบรรเลง
ก่อนที่คืนนี้จะข้ามเลยพ้นไป ข้างในที่ยังเดียวดาย พอที่จะมีมั้ยใครสักคน มีความรู้สึกเดียวกัน
