INTRO :
ลมเอยเจ้าหอบรักมาให้ใคร จงพัดกลับไป
เพราะดวงฤทัยข้าไม่ต้องการ
ข้ากลัวเหลือเกิน กลัวรักที่สิ้นสงสาร
กลัวรักจะทรมาน กลัวดวงวิญญาณจะต้องร้องไห้
* ลมเอยเจ้าหอบรักไปเถิดหนา อย่าพัดกลับมา
ข้ากลัวน้ำตารักต้องตกใน
ข้ากลัวรักลวง กลัวรักอารมณ์อ่อนไหว
กลัวรักจะไม่เข้าใจ กลัวดวงฤทัยไม่กล้าชื่นชม
** กระแสลมแรง ยังไม่แสลงเท่าลมรักลวง
ลมกระซิบที่เคยว่าห่วง กลับกลายสลายเป็นลม
คอยพัดบาดใจ ให้เป็นรอยทุกข์ระทม
ใจรักจึงต้องขื่นขม เพราะหลงเชื่อลมรักลวง
(ดนตรี)
ดวงใจข้าตรมแล้วลมเจ้าเอ๋ย อย่าเย้ยข้าเลย
พัดเลยผ่านไปแล้วไม่ต้องห่วง
ข้ายอมช้ำใจ ในรักที่ข้าเคยหวง
ลมจ๋าอย่าตามมาลวง สงสารดวงใจดวงนี้เถิดลม
(ดนตรี)
(ซ้ำ * ** )
(ดนตรี)
