ไม่แปลก ถ้าเธอจะเริ่มท้อ
เมื่อจุดหมายที่ใจเฝ้ารอแทบมองไม่เห็นทาง
เหมือนยังไกลแสนไกลพยายามเท่าไร
ยิ่งเลือนยิ่งลาง ไม่เห็นเลยหนทางให้หวัง
ฉันรู้วันนี้ เธอแทบไม่มีแรงเดินต่อไหว
ที่ยังฝืนว่ารักมากไป เท่านั้นเอง
* หากเหนื่อยนักแค่พักหลับตา
ลองหยุดไขว่คว้า ค่อยค่อยผ่อนคลาย
เพราะรักเกินรัก มักจะทำลาย ปล่อยวางและลองเปิดใจ
ในวันนี้ที่เธอเจ็บช้ำ เพราะเธอคาดหวังมากเกินไปไหม
ทิ้งบ้างไม่ต้องแบกไว้ รักให้พอดีเท่านี้ เพียงพอ
เหมือนยังไกลแสนไกลพยายามเท่าไร
ยิ่งเลือนยิ่งลาง ไม่เห็นเลยหนทางให้หวัง
ฉันรู้วันนี้เธอแทบไม่มีแรงเดินต่อไหว
ที่ยังฝืนว่ารักมากไป เท่านั้นเอง
(*,*)
(หากเหนื่อยนักแค่พักหลับตา)
(ลองหยุดไขว่คว้า ค่อยค่อยผ่อนคลาย)
พราะรักเกินรัก มักจะทำลาย ปล่อยวางและลอง เปิดใจ
(ในวันนี้ที่เธอเจ็บช้ำ เพราะเธอคาดหวังมากเกินไปไหม)
ทิ้งบ้างไม่ต้องแบกไว้ รักให้พอดีเท่านี้ เพียงพอ
รักให้พอดีเท่านี้ เพียงพอ