ก็อาจจะเห็นฉันคนนี้ ยิ้มให้ใครได้เสมอ พูดจาเวลาที่เจอ จนเหมือนไม่เป็นอะไร
อารมณ์ดีหัวเราะ ร่าเริงคงสบายใจ แต่ไม่มีใครรู้หรอกข้างใน
มันยังไม่ไหว เมื่อไรที่ใจมันเผลอนึกถึงเธอ
* (ก็)ปล่อยมันเป็นความลับ อยู่ภายในใจฉัน คงไม่มีวันหรอกที่ใครจะได้รู้
ว่าบาดแผลนั้นยังอยู่ เนิ่นนานเท่าไรยังเจ็บเรื่อยมา
ปล่อยมันเป็นความลับ ติดพันในใจไว้ เธอคงมาหลอกหลอนได้แค่ตอนหลับตา
(ฉันล็อคกุญแจขังอดีตไว้ตั้งแน่นหนา) (จะไม่ให้ใครรู้ว่า ยังลืมเธอไม่ได้)
ยังมีเธออยู่ในความคิด ถึงไม่มีเธอในชีวิต ขอโทษที่มันยังคิด ก็รู้ต้องหักห้ามใจ
ถ้าอยากลืมใครสักคน เราต้องก้าวต่อไปใช่ไหม แล้วชั้นก้าวมาไกลแค่ไหน ทำไมหัวใจ
มันยังไม่ไหว เมื่อไรที่ใจมันเผลอนึกถึงเธอ
( * )
แม้เรื่องราวได้ผ่านเนิ่นนานสักเท่าไร แต่ในหัวใจ ยังลืมเธอไม่ได้
( * )
จะล็อคกุญแจขังอดีตไว้อย่างแน่นหนา ความลับในใจมีฉันคนเดียวที่รู้ว่า เนิ่นนานเท่าไร ยังลืมเธอไม่ได้
