INTRO: (3 ครั้ง)
บางระจันคืนพระจันทร์งามเด่น
ฝนพร่างพรำฉ่ำเย็นเยื่องยุทธภูมิสงคราม
มีนายจันหนวดเขี้ยวระบือนาม
รวมพวกขึ้นทวงตามถามความเป็นไท
นิมนต์พระอาจารย์ธรรมโชติ
สละละทิ้งโบสถ์ เป็นมิ่งขวัญกำลังใจ
หวังต่อกรทัพพม่าทั้งน้อยใหญ่
ที่ข่มเหงน้ำใจ ปล้นฆ่าเด็ก ผู้หญิง...
บางระจัน เขารวมกันเป็นหนึ่ง
มีตนเป็นที่พึ่ง ยอดนักสู้เมืองสิงห์
ทั้งเจ็ดครั้งรบพม่าจนล้มกลิ้ง
บางระจันเก่งจริง จึงต้องยิงด้วยปืน
เอาปืนใหญ่ยิงใส่กันตูมตาม
ปืนไทยแตกเหลือแต่ด้าม
เพราะเพิ่งหล่อเมื่อวานซืน
ก็กรุงศรีมิให้เขาหยิบยืมปืน
จึงมิอันหยัดยืนรักษาค่ายบางระจัน
* บางระจัน บางระจัน บางระจัน
มิอาจยืนอยู่ถึงวันเพ็ญเดือนสิบสอง...
(ซ้ำ *, *, *)
SOLO:
(พูด) เพื่อพ้องเพื่อน กูจะสู้หลังชนฝา
เพื่อลูกเมีย กูจะสู้สุดใจกล้า
เพื่อพี่น้อง กูจะสู้สุดแรงหล้า
เพื่อบ้านเมือง กูจะสู้จนสิ้นเลือดหยดสุดท้าย
ฮะ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า...
SOLO: (2 ครั้ง)
เป็นปีจอ คืนเดือนเจ็ด เผด็จศึก
ในหัวใจส่วนลึก ถึงต้องตายไม่เสียใจ
เกิดมาสู้สมศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย
แม้รักษาไว้ไม่ได้ แผ่นดินไทยหนนี้
อีกแปดเดือนต่อมายิ่งหน้าเศร้า
พอหมดสิ้นลมหนาว ไทยต้องเสียกรุงศรี
อยุธยาอันเป็นราชธานี
ในการศึกครั้งนี้ มีอุทธาหรณ์สอนใจ
(ซ้ำ *, *, *, *)
SOLO:
