น้ำตาแห่งความเหงา ดอกแขม
ค่ำคืนที่เหงาค่ำคืนที่หนาวใจฉันไม่มีใคร
ฉันต้องซึมอยู่กับความเหงา
ฉันรอนางฟ้าของใจแต่เขาอยู่ไหนแต่เขาอยู่ไหน
*กลางวันฉันมีน้ำตาให้กับความเหงาและต้องทุกข์ทนทนอยู่
กลางคืนฉันหนาวหัวใจชอกช้ำในโชคชะตา
ที่ให้ฉันมาไม่มีค่ากับใครคนไหนและเขาอยู่แห่งหนใด
ได้ยินฉันไหม ได้ยินฉันหรือเปล่า
**ยามนอนหลับฝันฉันมีเธอ ยามคิดถึงเธอโทรหากัน
ยามทุกข์สุขร่วมแบ่งปันยืนไกล้ๆกันเธออยู่ไหน
ฝันลมๆทุกทีเป็นวันเวลาที่หนาวใจฉันไม่มีใครให้อบอุ่น ฮูว...
บางทีขาดความมั่นใจไม่กล้ามองไม่กล้าสบตากับใคร
เพราะใจยังคงดูถูกตัวเองคำถามกับรักมืดมน
เมื่อไหร่ฉันจะพบกับแสงสว่างได้พบกับรัก
(ซ้ำ*,**)
ทำได้เพียงเฝ้าฝันว่าเธอมีอยู่จริง บนจินตนาการเพื่อคลายความเหงา
ระบายความทุกข์ระบายเรื่องราวที่เหงาที่เศร้าที่อยู่ในใจ
พยายามพูดคุยกับเธอในความคิดในคืนที่มืดมิดที่ไร้แสงไฟ
เพื่อจะผ่านพ้นคืนนี้ไปให้ได้คืนแห่งความเหงาของคนเหงาใจ