INTRO : (2 times)
หลับตาลงนอนก็ถอนใจ ฝันร้ายทุกคืน
มีแต่เสียงของความพอใจ
ฉันไม่เคยได้เจอกับสิ่งนั้น
แต่พอจะรู้ว่าโลกยังมีอยู่
มันยังหมุนยังคงเป็นไป
เหมือนทุกวัน โลกไม่เงียบงัน
แต่สิ่งที่ฉันได้ยินได้ฟังอยู่
มีแต่เสียงของความเดียวดาย
ที่ร่ำร้องก้องดังอยู่ข้างใน
และสิ่งที่เห็นในใจมันว่างเปล่า
มองทางไหนก็ไม่มีใคร
ที่เข้าใจ ไม่มีใครต้องการ
เป็นคนที่ไร้ค่า เป็นคนที่ฟ้าลืม
ถูกมองเป็นแค่ส่วนเกิน
* โลกไม่เงียบแต่ฉันมันเหงาเหลือเกิน
โลกไม่เงียบแต่ฉันมันเหงาแทบขาดใจ
ขอสักคนได้ไหมเข้าใจและกอดฉันไว้
ช่วยเปลี่ยนวันที่เลวร้าย เติมสิ่งที่มันขาดหายไป
(เติมสิ่งที่ขาดหายให้ฉันที)
แค่อยากให้โลกรับรู้ฉันมีอยู่
อยากให้ฟ้ามองมาสักที
ขอแค่นี้มันมากเกินไปไหม
แค่อยากจะยิ้มดีใจเหมือนคนอื่น
อยากหัวเราะมีวันดี ๆ
เท่านั้นเอง ไม่เกินไปใช่ไหม
** มันเจ็บที่ไร้ค่า มันปวดที่ฟ้าลืม
ไม่อยากเป็นแค่ส่วนเกิน
(ซ้ำ * ** *)
