ตั๋วอ้ายเฮ็ดหยัง ภู ภูวดิน
ตั๋วให้อ้ายฮักเจ็บคักเอาเหลือ เหนือคำบรรยาย
เจ้าเฮ็ดให้ชายคนจนมีหวัง
เป็นหงศ์อยู่ฟ้ามาคบชาวดินเฮ็ดหยัง
หากเจ้าบ่ตั๋วร่วมทาง อ้ายคงบ่เจ็บฟูมฟาย
มาเฮ็ดคือจังสิร่วมชีวิต
ตำอิฐตำก่อเจ้าเว่าแม่นบ่ว่าพร้อมสู้ตาย
ห้องเช่าข้าวแกงเบิ่งแยงฮักแพงกันไป
โอ้น้อดังฟ้าผ่าใจ มื้อสิไปแค่บอกเลิกกัน
ตั๋วอ้ายเฮ็ดหยัง เจ็บจังๆขาดแล้วใจอ้าย
ขาดลงใส่ท้ายรถเก๋งคันนั้น
ฮับเจ้าไปแล้วไปแถวเวียงวังวิมาน
อ้ายคนต่ำชั้น ดึงล่อไว้คงบ่อยู่
บ่ฮู้สิไซ้ชีวิตจังได๋ ทั้งอายทั้งเจ็บ
ก้าวทุกสเต็ปคือเสียน้ำตา
เฮ็ดงานบ่ไหว มัวไว้อาลัยรักลา
ในวันที่มีน้ำตา นั่งเถียงแผ่นฟ้าว่าเฮ็ดอ้ายอิหยัง
(ซ้ำ *,**)