บอกกับใจตั้งเท่าไรก็ไม่ฟัง
ยังดื้อรั้งไปหลงไปห่วงเธอ
ทั้งที่มันมีแต่ฉันที่พร่ำเพ้อ
ส่วนเธอไม่เคยจะสนใจ
* ผิดที่ฉันโง่งมงาย อย่างนี้ ไม่เคยรู้เลยสักที
ว่าเธอคิดยังไง ว่าควรทำตัวเช่นไร
สุดท้ายเลยต้องช้ำใจอย่างนี้
** อยากจะขอโทษ ที่ฉันมันวุ่นวาย
ปล่อยมันสายเกินกว่าจะรู้ใจ
อยากจะขอโทษ เป็นฉันที่ผิดไป
จะขอให้เธอเข้าใจในตอนนี้ ว่าฉันนั้นรัก(แต่)เธอ
(*,**)
ก็คนมันรัก หัวใจ จะโง่อย่างไรมันก็ยอม
แต่เธอ...ก็ยังมาทำลายหัวใจ
และจากนี้ คนโง่อย่างฉัน
จะกลับไปรักตัวเองอย่างเขาสักที
ต่อจากนี้ไป จะไม่มีคนโง่กวนใจเธออีกแล้ว...
อย่างไรก็รักแต่เธอ
