Intro:
คนคืออ้าย เขาเอิ้นผู้ชาย บ่ มียี่ห้อ
ตั้งแต่เป็นบ่าว อ้าย บ่ เคยพ้อ ซ่งยีนส์ลีวายส์กับเขาจักเถื่อ
ซ่งที่เพื่อนฝูง กลับจากเมืองกรุง เขาถือมาเผื่อ
อ้ายตาบใส่จน สีเก่า บ่ เหลือ ลายทามทายพอปานกับแก้
งามคือน้อง กะเลยไปมอง คนมียี่ห้อ
หนุ่มราชการ ขับเก๋งมารอ พะเน้าพะนอเอาใจคักแหน่
คักโพดละเด้อ เจ้าเบิดเท่อเล่อ ปานกบคอยคันแท
ผู้บ่าวสองล้อ ยี่ห้อยางแป เจ้าเลย บ่ แลแม้เพียงหางตา
* รถกะฮ่าง..กางเกง กะยังขาดก้น
รอยยิ้มจน ๆ ส่งฮักไป เจ้า บ่ หัวซา
นั่งจิบยาดอง ยี่ห้อลืมน้อง ที่เซ็นเขามา
เบิ่งเขาควงน้องไปต่อหน้า เย้ยวาสนา คนทุกข์จั่งอ้าย
** คนคืออ้าย ย้อนหัวใจ บ่ มียี่ห้อ
ได้แต่แอบฮัก ข้างเดียวก่อจ่อ ผิวปากถากน้องยามมองไกลๆ
บ่ มีดีกรี พาเจ้าไปมี ยี่ห้อคุณนาย
คน บ่ มีเครื่องแบบจั่งอ้าย เลยได้หัวใจ ยี่ห้ออกหัก
ดนตรี:
(ซ้ำ *,**)
ดนตรี: