Intro :
เอ่ยปากสั่งตามความเคยชิน อยากจะอิ่มโดยไม่ต้องคิด
ธรรมดาเกินไปสักหน่อย ก็ไม่แปลกอะไรสักนิด
คิดมากวุ่นวาย ยุ่งยาก อยู่ใยตักใส่ปากให้ท้องมันอิ่ม กินเพื่ออยู่มันก็แค่นี้
ดูเมนูก็แล้วยังไง เราก็สั่งอย่างเดิมอยู่ดีเช็คบิล เก็บตังค์
เสียเงิน ไม่เท่าไร มันดีจะตาย
*คนธรรมดา อยู่แบบเดินดิน ทำไมของกิน ต้องหรูต้อง ไฮ
แค่ผัดกะเพรา พิเศษไข่ดาว ก็ดีเท่าไร จะยากทำไม
**ความสุขเล็กๆ แค่อิ่มน้อยๆ อร่อยข้างทาง ไม่รบกวนใคร
แค่ผัดกะเพรา พิเศษไข่ดาว ก็จบเรื่องราว
อิ่มแล้วก็เดิน ก็ต่อสู้ไป
Instru :
ราชการ หรือขายแรงงาน พยาบาล หนุ่มสาวออฟฟิศ
เป็นคุณครู กระเป๋ารถเมล์ จะเป็นใครก็หนึ่งชีวิต
ยากจน มั่งมี ขอเพียง แค่คิดดี ไม่คดโกงใคร
ซ้ำ ( * , ** )
Instru :
/ /
ซ้ำ ( * , ** )
Instru : /
