หากไม่รู้ว่าเทอรักใคร คงดีใจตอนที่เทอโทรมา
 แระทุกเวลาก้อคงยินดีรับสายแต่เมื่อรู้ว่าเทอมีเขา
 หมดแร้วทั้งใจก้อสำนึกว่าเราไม่ใช่คนสำำคันเกิดคำถามที่มันค้างคา 
เทอโทรหาเปนสายที่เท่าไหร่ 
มีเรื่องอะไรทำไมจึงโทรหาฉันมีสิทธิ์แค่เปนเบอแก้เหงา 
มันยิ่งร้าวราน ก้อเปนเบอคุ้นๆเบอหนึ่ง เทอนั้นเหงาทีหนึ่งกดโทรมาแก้ขัดไป
 โทรหาเขาไม่ติดใช่ไม๊ นึกยังไงมาโทรหาฉัน
 เศษใจที่แบ่งให้กันไม่เคยมีค่าอะไร เบอที่เหลือไม่มีแร้วหรือ เทอคงไม่ถือถ้าฉันวางสาย แต่เทอลองโทรหาเขาอีกทีดีไม๊อย่าบอกเรยว่าคิดถึงกัน เทอเกบคำนั้น ให้เขาจะดีก่า
 มันเสียเวลาเอามาโยนๆให้ฉันคนที่แค่เปนคนแก้เหงามานยิ่งร้าวราน
 คนเชยๆคนหนึ่งที่เทอนั้นเหงาทีหนึ่งกดโทรมาแก้ขัดไป..