ฝนตกกบร้อง  น้องนางเจ้าทิ้งบ้านป่า
น้ำนองนองเจิ่งนา   น้ำตาอ้ายมันรินใหล
ฝนตกกบร้องคิดถึงน้องนางบ้านไพรคึดฮอดยามได๋อ่อมกบใส่ผักกะแยง
เจ้าลืมปลาจ่อมเจ้าลืมหมกฮวกเคยทำ
อ่อมกบงามขำรสชาดยังติดตรึงใจ
หน้าฝนปีนี้อ้ายคืออุกใจแทบตาย
กบฮ้องยามได๋หัวใจอ้ายแทบสลาย
โอ๊ย  คึดฮอดแท้เด้ฮ่องไห่ใจเพคึดฮอดเด้คึดฮอดปวดใจ
คึดฮอดยามหลับยามตื่นอ้ายบ่มีไผ
ซิเฮ็ดจังได๋หัวใจอ้ายมันอุกหลาย
กลับมาเถิดน้องกลับมาอ่อมกบอ่อมใจ
อ้ายไห่อภัยจังได๋กะฮักกะแพง
ลืมเรื่อช้ำใจแต่ยามลืมต้นผักกะแยง
อย่าลืมใต้ต้นสะแบงจำไว้อ้ายยังเฝ้าคอย