ฤดูดอกไม้ 


หนาวกายก็ไม่เท่าไหร่   เมื่อใจชิดใกล้

หัวใจ   ห่างกันแค่กายที่คอยกั้น


ฤดูที่เวียนผ่าน   ข้ามกาลเวลา   มาเราได้เจอกัน  

ผูกพัน   และ   ลึกซึ้ง


ดั่งดอกไม้ที่ผลิบาน  งดงามยั่วยวนล่อใจ

ส่งกลิ่นให้คลั้งไคล้    หัวใจได้เบิกบาน



ดุจความรักที่โบกโบย  ให้ลมนั้นโชยพัดมา   

ตามใจ ปรารถนา    ให้ลอยมาตามแสงตะวัน



นกน้อยที่บินข้ามผ่าน   เป็นคู่เคียงพะเนียงใจ 

โอบกอดด้วยไอ    ของความรัก