ณ ที่แห่งนี้ ที่เราได้รักกัน ทับแก้ว สนามจันทร์เราเคยร่วมเรียน 
เรื่องราวต่างๆมากมาย สุขและทุกข์หมุนเวียน จนแปรเปลี่ยนเป็นรักกัน 

ติดตรงที่ผม หัวมันไม่ค่อยดี ตั้งใจจะเรียน 4ปี แต่จบไม่ทัน 
เธอบอกให้รอก็รอ ด้วยยังรักคงมั่น แล้วนี่อะไรกัน ไม่นานก็ลืมได้ลง

*สะพานสระแก้ววันนี้ช่างดูเงียบเหงา เคยนั่งนับดาว สัญญาจะรักมั่นคง
แต่มาวันนี้เหลือเพียงแต่ฉันที่ยังลุ่มหลง โอ้แม่โฉมยงค์จากไปไม่คิดกลับมา 

**แอบหวังว่าเธอ สักวันจะหวนคืนมา ช่วยซับน้ำตา คนที่รอเธอหน้ามล
องค์พิฆเนศช่วยที่ เจ็บนี้เกินทน ขอให้คน คนนั้นยังจำสัญญา

*,**

องค์พิฆเนศช่วยที่ เจ็บนี้เกินทน ขอให้คน คนนั้นไม่ลืมสัญญา