1/7/2557

สายลมที่เบาะบางเบา กระทบกายให้นึกถึงความรู้สึกเก่า
ที่เคยมี ที่เคยเห็น และผ่านไป
หัวใจอันอ่อนไหว หวัใจที่เคยเจ็บเคยผิดหวัง
จากความรักจากทุกสิ่งต่างๆ ที่ทำให้ใจนั้่นเจ็บและปวดร้าว

ได่แต่มอง ไปบนฟ้าไกล และนึกถึงความจริงที่เจอ
มันชั่งแตกต่าง และปวดร้าว
ได้แต่มอง ไปบนฟ้าที่แสนไกล 
นึกถึงความฝันที่จะไปให้ถึง

มองเมฆลอยผ่านไป มองแสงสุด ท้ายของวันเก่า
ที่เคยเห็น ที่เคยสัมผัส มันได้ผ่านไป
สัมผัสสายลมแสนอ้างว้าง สัมผัสความจริงที่เปี่ยวเหงา
มันทำให้รู้บางเบา และปวดร้าว

อยู่ในวัน ที่มีผู้คนมากมาย ที่คอยทำความฝันให้เป็นจริง
อยู่ในวัน ที่มีเพียงเรา มีเพียงแค่เรา ที่เหงาเท่านั้น....

1/7/2557