พันธนาการ

ในวันนั้นวันที่ฉันอยู่เพียงลำพังเธอไปไหนเธออยู่ไหนไม่เห็นแม้เพียงเงา
พอวันนี้วันที่ฉันห้ามใจไม่ให้เหงาเธอมีฉันจะลืมเขาให้เรามารักกัน
อยู่ๆวันนี้เธอเดินเข้ามาบอกว่ารักของเราต้องเริ่มใหม่
ผิดกับใจฉันยังยอมรับความเปลี่ยนแปลงไม่ไหว
ปล่อยฉันไปจากพันธนาการแห่งความรัก
จากพันธนาการที่เธอมัดที่เธอหลอมมัน
ให้คิดว่ารักคือเราแค่สองคน
ปล่อยฉันไปจากพันธนาการที่ไม่มีตัวตน
จากพันธนาการที่เราสองคนเคยคิด
ว่ามันมีอยู่จริง
ยังยอมรับในส่วนลึกยังมีแค่เธอคงไม่ไหวคงไม่เพ้อถ้าเธอจะย้อนมา
พอได้แล้วคำว่ารักที่เธอพูดออกมาจบได้แล้วหยุดได้แล้วน้ำตาทรมาน