*ใต้เงาแสงจันทร์  ที่อันตธานหายไป  พบความมืดมน  ที่ครอบงำในจิตใจ

เมื่อคนเรามีความรัก  จะสู้รบกันไปทำไม  บางสิ่งบนโลกใบนี้  ที่คุณอาจจะยังไม่เข้าใจ
 
   อยากให้คุณมาลอง  หันหน้าเข้าหากัน  อาจจะพบความจริง  ที่ซ่อนในจิตใจของกันและกัน

   ทำจิตใจให้ผ่องใส  แล้วมาจับมือกัน  คิดทบทวนเรื่องราว  ที่เกิดขึ้นในวันวาน

บางสิ่งที่เราไม่เข้าใจ  เปิดใจคุยกันหน่อย  จะได้ไหม่

เมื่อกิดปัญหา  ปัญญามีไว้ทำไม  ความคิดเห็นไม่ตรงกัน  มันก็อาจจะเกิดขึ้นได้

   ต่างคน  ต่างไม่ยอมซึ่งกันและกัน  ผลลพธ์ที่เกิดขึ้นจะเป็นภัยมหันภ์  

   คิดทบทวนเรื่องราว  ที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน  อนาคตจะเป็นยังไง  สุดท้ายก็รู้กัน 

(*)

  เหมือนกระดาษที่ถูกฉีกขาดออกจากกัน  เหมือนรังผึ้งที่โดนคนเอาไฟ ไปสุมควัน

เหมือนกำแพงคอนกรีตที่หนาเป็นชั้นๆ  แล้วถ้าเป็นแบบนี้  เมื่อไรจะรักกัน


  คุณค่ะ  ขอให้มองที่ตรงนั้น  สิ่งที่สวยงามจะหายไปพลัน  เหลือแต่ความว่างเปล่า

  ความเงียบงัน  ที่ครอบงำจิตใจนั้น  ทิ้งมันไปตามกาลเวลา  นา  นา  น้า  นาาา