ร่องรอยความงาม ยังคงซึ้งใจ
ไม่อาจจะลบเลือน วันวานที่ผ่านมา
ไม่อาจจะมีใคร เข้ามาแทนเธอ
ติดอยู่ในวังวน เหมือนคนหลงทาง
ค้นหาทางออก ให้กับตัวเอง
ยิ่งค้นเท่าไหร่กลับยิ่งเจอ
หยั่งลึกลงข้างใน สุดท้ายมีแต่เธอ
และมันยังรักเธอ สุดหัวใจ
เธอได้ยินไหม (เธออยู่ที่ไหน)
ร่ำร้องตะโกนแทบขาดใจ
ฉันยืนอยู่ไม่ไหว(ไม่อยากจะหายใจ)
 เมื่อขาดเธอไป  ฉันจะทนอยู่ได้นานแค่ไหน
(ชีวิตฉันคงจะหมดความหมาย)
นาฬิกายังหมุน วนเดินต่อไป
แต่ว่าเวลา ยังกลับมาชี้ตรงที่เก่า
กลับเป็นฉันเองที่ยังปวดร้าว
ที่ยังคงเฝ้ารอคอยการกลับมา