นานแค่ไหนที่ไม่เคยแหงนมองดูบนฟ้า
ในค่ำคืนที่มีลมหนาว เพื่อนเก่า พัดผ่าน
ดื่มด่ำไปกับแสงดวงดาว และจินตนาการ
ใต้ฟ้าที่กว้างใหญ่ และจักรวาลแสนไกล

แต่ละวันวงจรชีวิตวุ่นวาย สับสน
อยู่ในเมืองที่คนต้องดิ้นรนกัน สู้ไป
เหนื่อยกับงานจนลืมชีวิต ที่หายไปแต่เมื่อไร
รู้สึกตัวอีกที ชีวิตก็มาไกลเกิน

* จะกี่ปีผ่านไป ท้องฟ้าก็ยังเหมือนวันเก่า
ยังมีแสงดวงดาว ให้เราชื่นชมดื่มด่ำ
แต่ชีวิตของฉันพานพบอะไรมากมาย เกินจะจำ
ชีวิตไม่เหมือนเก่า หัวใจก็อ่อนล้า

** แต่ถ้าถามในใจลึก ๆ ก็ยังเรียกหา
อยากกลับไปนอนมองดูฟ้าที่เดิมของเรา
ได้แต่หวังสักวันชีวิต จะวนคืนมาที่เก่า
จะทิ้งทุก ๆ อย่าง กลับมาเป็นเราเหมือนเดิม

ดนตรี...

ซ้ำ (*, **)

วันนั้นจะคืนกลับมานอนมองฟ้าที่เดิม