Intro:
                        
เมื่อวันที่สายฝนมานั่งมองดูแล้วท้อใจ เมื่อวันที่ไม่มีใคร มันช่างดูแสนอ้างว้าง
เมื่อวันที่สายฝนทำให้ต้องหยุดระหว่างทาง เปิดตาแล้วมองให้กว้าง คงมีทางให้ก้าวเดิน
เมื่อคราวที่ฟ้ามืดมัว ช่างน่ากลัวและหมดหวัง ชีวิตไร้แรงพลังก้าวพลาดพลั้งซ้ำมาซ้ำไป
บอกกับตัวเองจงหยัดยืนลุกขึ้นมาใหม่ ต้องผ่านพ้นมันไปได้ หากว่าใจเราไม่ยอมแพ้
*วันคืนที่สวยงาม       ต้องฝ่าขวากหนามกว่าจะได้มา
ต้องสูญเสียทั้งน้ำตา          ผ่านช่วงเวลาที่ท้อใจ
**เมื่อมีดวงอาทิตย์ย่อมมีชีวิตที่มันสดใส ดวงอาทิตย์ลับไปเช้าวันใหม่จะโผล่ขึ้นมา
เปรียบได้ดั่งคนเรา บางทีก็เหงาบางทีก็ล้า เมื่อแสงส่องเข้ามาจะช่วยนำพาให้เราก้าวเดิน

Intra: 
	
เมื่อชีวิตได้พ้นผ่าน เรื่องวันวานที่เจ็บช้ำ เรื่องราวมันสอนให้จำให้เราทำในสิ่งที่ดี	
มันก็ช่างยาวนาน กว่าจะเดินมาถึงวันนี้ อย่างน้อยก็ดีที่เราได้ก้าวเดิน
ซ้ำ*,**
Solo: 
ซ้ำ**
Intra: