อีกเพลงครับ...
ผมเองเป็นคนนราธิวาส
โดยกำเนิด
ติดทหารก็ต้องลงไปหาดใหญ่อีก
ทั้งที่มาเรียนอยู่กทม.ตั้งหลายปี
ผ่านไปผ่านมา ยังไม่เจอจังๆ
มีก็ครั้งหนึ่งที่ต้องไปติดอยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่บาเจาะขณะที่ น.ย.กำลังปิดล้อมโจร
และอีกครั้งกับเสียงระเบิดที่ทำให้ผมหูอื้อไปหลายวันในละแวกนั้นอีก(รวบรวม+++ทหารได้แค่ถุง)
นอกนั้นก็ตะปูเรือใบกับท่อนซุงอีกนิดหน่อย
เจ็บปวดครับที่จังหวัดบ้านเกิดเราต้องมาเป็นแบบนี้
ตายกันแทบทุกวัน
ไม่ได้อะไรมากมายครับสำหรับเพลงนี้
แค่ขอให้เพื่อนๆ ที่เข้ามาฟังเพลงนี้
ได้เป็นกำลังใจให้กับทหารและชาวบ้านในดินแดนแถบนี้บ้าง
ก็เพียงพอ

ปล.แด่เพื่อนทหารที่จากไปทั้งที่คลองหอยโข่งและค่ายจุฬาภรณ์