ไอเดีย เพลงนี้ มาจาก เด็กผู้ชาย..นามว่า ดีแลนท์ 
เพราะยิ้มกับแก้มยุ้ยๆ..ทำให้..ปิ๊ง!เกิดเป็นเพลงๆนี้ ขึ้นมา
*เนื้อเพลง*

ปั๊บๆ ปา ดี ดา ดี ดั๊บ ปั๊บปา ดีดา ดีดั๊บ ปั๊บป่า ดีดี่ ด่า

ก็ตั้งแต่วัน ที่ฉันได้เห็นหน้าเธอ  ไม่อยากจะเพ้อแต่ถ้าไม่เจอนี่ไม่ได้เลย
จะต้องมารอยิ้มหวาน จากเธอทุกวันอย่างคุ้นเคย ไม่รู้เลยเป็นเพราะอะไร

อาจเป็น ตาหวานๆ หรืออาจเป็นยิ้มหวานๆ ยิ่งพอได้ดูนานๆ ยิ่งพาลให้ชื่นใจ
เธอเปรียบดังพลังงาน ที่เติมเชื้อเพลิงในหัวใจ ไม่ได้เจอ วันใด  ใจจะสลาย
*ก็มันคิดถึง แต่เสียงแจ๋วๆ ก็มันคิดถึงแต่ตาแป๋วๆ โอ ยิ่งพูดถึง ยิ่งอดใจไม่ได้แล้ว ก็เธอน่ารักจริง
**อ๊ะ โอ โอ นอย น้อย น้อย You are a little boy 
ไอ้แก้ม ย้อยๆ ที่เย้า ที่ยวน ที่ชวนให้หมั่นไส้ 
อยากเข้าไปกอดยิ่งนักนี่จะน่ารักไปไหน จะทำยังไง ยังไง ก็รักไม่ลดลง
อ๊ะ โอ โอ นอย น้อย น้อย You are a little boy
ก็ได้แต่คอย แต่ คอย แต่คอย ให้ได้ใกล้กัน
และหากวันนั้นมาถึง จะรั้งจะดึงไว้ข้างฉัน
ได้มีโอกาส ได้กอดสักครั้ง...คงประทับใจ

ปั๊บๆ ปา ดี ดา ดี ดั๊บ ปั๊บ ปา ดีดา ดีดั๊บ ปั๊บปา ดี้ ดี่ ด่า

(ซ้ำ *,**)

(ได้มีโอกาส ได้ หอมแก้ม สักครั้ง...คงจะชื่นใจ)