-- Urban (ชีวิตคนเมือง) / Erosagape --

บ้านเมืองเมืองใหญ่เมืองนี้   เมืองที่ว่ามีความศิวิไลซ์
เมืองหลวงของประเทศไทย   เมืองที่ใครๆ เขาว่าใหญ่โต
โอ้โห ตึกรามมากมาย   ห้างเล็กห้างใหญ่ไฮโซ
ผู้คนแต่งตัวเก๋โก้่   มือถือก็โชว์บีบีไอโฟน

ทำงานอยู่บนตึกสูง   นั่งจ้องหน้าคอมแต่เช้ายันเย็น
ตอนเที่ยงก็มุ่งเข้าเซเว่น   ตกเย็นก็เที่ยวตามผับตามบาร์
อะฮ้า นั่นสาวนุ่งสั้น   กับหนุ่มกลัดมันเต้นอยู่บนฟลอร์
เต้นรำไปตามคำขอ    ปล่อยใจบนฟลอร์ไปตามเสียงเพลง

ในมุมหนึ่งมีขอทาน   อยู่ไต้หรือบนสะพานลอย
นั่งมองด้วยตาละห้อย   ในใจเฝ้าคอยหวังใครเมตตา
อนาคตฉันไม่มี   ชีวิตเหมือนคนไร้ค่า
บางคนมีลูกหลานมา   ขอเศษเงินตรามาซื้อข้าวกิน

ไม่เข้าหรอก Swensen จะกินข้าวเย็นยังไม่มีเลย
ไม่เคยหรอกมีมือถือ จะอ่านหนังสือยังไม่ออกเลย
ไม่เคยหรอกมีคอมใช้  ค่าน้ำค่าไฟยังไม่จ่ายเลย
ความจนคือสิ่งคุ้นเคย  แต่ใจไม่เคยคิดเอาเปรียบใคร

ตัวฉันนั้นไม่ยิ่งใหญ่  หัวใจไม่เคยมักใหญ่ใฝ่สูง
ไม่ยอมให้เงินชักจูง มาซื้อในคุณค่าความเป็นคน
ขัดสนก็ไม่เป็นไร มีกินมีใช้่ไม่บ่น
หัวใจอิสระชน ฉันกลัวแต่คนไม่มีหัวใจ

ไม่่กลัวหรอกไอ้ความยากจน ฉันกลัวแต่คนไม่มีน้ำใจ