เนื้อร้อง/ทำนอง/เรียบเรียง/บันทึกเสียง: โจโฉคนเดียว

เพลงนี้ทำไว้เป็น10ปี แต่ของเก่าโซโล่เยอะกว่านี้มาก เพราะตอนนั้นยังหนุ่มๆ (ฮ่าๆๆ)
แต่งจากชีวิตจริงที่มักจะโดนถากถางจากคนบางกลุ่มที่เห็นว่า เราตัวเล็กผมยาว ผิวขาว(สมัยก่อน)
แล้วปกติเล่นดนตรีก็ต้องแต่งหน้าด้วย ก็เลยไปกันใหญ่  โดนแซวมากๆ ก็เลยรำคาญ
ก็เลยตอบว่า เป็นผู้ชายซิค้า.. ซึ่งเราก็แค่ฮาๆๆ ไม่คิดอะไรหรอก
สรุปคือ ชีวิตจริงการแต่งตัวและสีผม ไปไหน ก็จะเห็นคนซุบซิบนินทา
ได้ยินออกบ่อย ว่าผู้ชาย หรือกระเทย หรืออะไรทำนองนี้ ก็รำคาญสุดๆ
ไม่เคยรังเกียจเพศไหน แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมสังคม ไม่มองคนที่จิตใจ ไม่มองว่าเขาเป็นคนดีหรือเปล่า
มองแค่ว่า ใครจะเป็นอะไร แล้วก็สงสัย นินทา  บาปกรรมนะมีจริง ระวังไว้เถอะ 
เที่ยวไปกล่าวหาคนอื่น อีกหน่อยมีลูกก็จะได้ลูกเป็นอย่างที่ว่าคนอื่น
เกิดชาติหน้าก็จะได้เป็นแบบที่ว่าคนอื่น หรือได้ใกล้ชิดผูกพันธ์กับสิ่งที่ตัวเองยัดเยียดให้คนอื่น

(ไม่รู้เพลงนี้เนื้อหาแรงไปเป่า ถ้าแรงไป ลบได้นะคับ คุณต้าร์)