อกหักดังโครมมันโดนจู่โจมไม่ได้ตั้งตัว
เมื่อสาวหนีไปพันพัวเธอหันไปคั่วกับหนุ่มเทคโน
ตรอมออกตรอมใจกินข้าวไม่ได้ร่างกายซูบโซ
ทุกวันรอแต่เบอร์โทรเผื่อมันจะโชว์เบอร์เธอหน้าจอ
กินเหล้าให้ลืมมันก็ดันลืมแค่ตอนที่เมา
ทำงานจดเย็นแต่เช้าเลิกงานก็เหงานั่งเศร้าใจท้อ
เลยต้องเรียนรามเพื่อดามหัวใจที่มันฝ่อ ๆ 
่อ่านหนังสือสายตาจดจ่อให้ใจได้พอลืมเธอสักที
เรียนรามดามใจไม่ให้พันเพ้อ
ให้สมองมันเบลอลืมเธอสักหนึ่งสองปี
หน่วนกิตเท่าไหร่มีไว้ัให้ลงจะลงหมดที่มี
เรียนสามคณะต่อปีไม่ให้มันมีเวลาไปเหงา
สี่ปีเรียนจบก็คงจะครบหลักสูตรทำใจ
ความเหงามันคงมลายไปจากหัวใจผู้ชายคนเศร้า
วันรับปริญญาคงได้มองฟ้าด้วยใจเบา ๆ 
พ่อขุนคงให้พรเราไม่กลับไปเศร้าจนเข้าเรียนราม