ทุกครั้งที่หลับตาลงฉันนอนไม่เต็มตื่น   
ทุกครั้งที่ฉันนั้นยืนต้องอ่อนไหว
เมื่อไม่ได้เห็นรอยยิ้มของเธอ   ไม่มีอีกแล้วเจ้าของหัวใจ 
จะไปที่ไหนยังคิดถึงเรื่องเธอ
   เข้าออกตรอกไหนไม่ได้พบไม่ได้เจอหน้าเธอ  
หลับลงก็เพ้อตื่นมาก็ช้ำเรื่องหัวใจ
เรื่องของเราในวันที่สำคัญ    รอของขวัญจากเธอเรื่อยไป  
 ไม่มีวันไหนไม่คิดถึงแต่เธอ
.
   *   พรุ่งนี้ที่ไม่มีเธอ  แล้วฉันจะอยู่กับใคร  
คำพูดที่เธอได้มอบให้ไว้ ทิ้งให้ฉันเมื่อเธอบอกเลิกลา
.
**   ให้เปลี่ยนตัวเองเท่าไร   มันไม่ทำให้ใจ ของฉันดีขึ้นมาเลย
ต้องทนกับความเหงาใจ    เหมือนต้องเสียเธอไปทั้งใจ  
ไม่มีแล้วไม่เหลืออะไรเกี่ยวกับเธอ
.
     มองรูปที่ถ่ายด้วยกันฉันยังสุขหัวใจ
ข้อความที่เธอส่งไว้ยังเก็บอยู่เรื่อยมา
ไม่มีร่มคอยกางให้ฉัน   ทำให้ฉันต้องยืนเปียกฝน
ฉันจะทนอย่างนี้นานเท่าไร

                           (ซ้ำ *,**)