จะเป็นทุกครั้ง ที่หลับตาลงเมื่อไร
น้ำตามันไหลออกมาช้าๆ 
บางทีฝืนยิ้ม เพื่อกลบกลื่นลอยน้ำตา
ฉันต้องฝืนพูดคำว่า ฉันไม่เป็นอะไร

มันหมดไปแล้วทั้งหัวใจ 
ที่อยู่ตรงนี้คงเหลือเพียงตัวเรา
กับเรื่องราวเก่าๆ ที่ยังจำอยู่เรื่อยไป 
คำๆหนึ่งยังมีค่าเสมอ ที่ได้ฟังมันเมื่อไร 
ผ่านเพลงๆไหนก็คิดถึงเธอ

กับเวลาค่อยๆเปลี่ยนไป ฉันคนนี้ไงที่เดินสวนทางอยู่
อยากบอกให้รู้ว่าฉันไม่ได้เปลี่ยนแปลง 
กับเรื่องราวที่ยังมีเราเสมอ 
ถึงแม้ว่าเธอไม่เคยมองกลับมา 
มันยังมีค่าเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนไป

แล้วเวลาทุกวินาที ต่อจากนี้จะทำยังไง 
เหลือเวลาค่อยๆเดินผ่านไปทุกวัน

คงมีแต่ฉันที่อยู่กับวันแบบนี้ น้ำตาที่ไหลยังคงมีภาพเดิมๆช้ำๆ
น้ำตาที่ไหลวกวนกับความทรงจำ มันยังบาดลึกในใจอยู่ อย่างที่ฉันรู้

จะเป็นทุกครั้ง ที่หลับตาลงเมื่อไร
น้ำตามันไหลออกมาช้าๆ 
บางทีฝืนยิ้ม เพื่อกลบกลื่นลอยน้ำตา
แล้วต้องฝืนพูดคำว่า ฉัน....

คงมีแต่ฉันที่อยู่กับวันแบบนี้ หลับตาทีไรยังคงมีภาพเดิมๆช้ำๆ
น้ำตามันไหลวกวนกับความทรงจำ มันยังบาดลึกในใจอยู่ อย่างที่ฉันรู้

จะเป็นทุกครั้ง ที่หลับตาลงเมื่อไร
น้ำตามันไหลออกมาช้าๆ 
บางทีฝืนยิ้ม เพื่อกลบกลื่นลอยน้ำตา
ฉันต้องฝืนพูดคำว่า ฉันไม่เป็นอะไร