โลกร้อน
ร้อนแดดแผดเผายังไม่เท่าร้อนใจหรอหนา
เฆฆฝนบนฟ้ายังนำพาชีวิตบนดิน
เอืออาทรใช้ชีวิตพออยู่พอกิน
ตราบที่ยังมีพื้นดินก็ต้องดิ้นกันอีกต่อไป
ใจของคนมันร้อนรนว่ายังไม่พอ
เท่าไหร่กันหนอถึงจะพอหล่อเลี้ยงใจคน
อย่าเอาอำนาจไว้ผูกขาดการเอาเปรียบคน
คนจนเขาทุกข์ทนแค่หายใจรอตายไปวัน
                 โลกมันร้อนเพราะใจคนร้อนยิ่งกว่า
กลัวจะเสียหน้าถ้าไม่มีบ้านหลังใหญ่โต
จะไปทางไหนขับรถคันใหญ่แต่งตัวกันโก้
คนจนต้องหิวโซก้มหน้ามองดิน
ใจของคนต้องขุดค้นหาคำว่าพอ
หยุบหนอพองหนอใช้สานต่อหาความพอเพียง
เอืออาทรใช้ชีวิตพออยู่พอกิน
อย่าติดยึดในทรัพย์สินหาโกงกินคนยากคนจน
(รัฐมนตรีฟังบ้างอย่าชิงอำนาจกันจนประชาชนและทหารชั้นน้อยต้องมาตายเพราะการชิงอำนาจกัน)