บ่ฮ้องไห่ได้บ่คนดี อยู่หม่องนี่นำกัน
เว้าให้ฟังเรื่องเป็นจั่งได๋ มันเป็นไผ๋เฮ็ดเจ้าเสียนำ้ตา
    คนที่เธอว่าดีแสนดี เฮ็ดจั่งซี้ใด้จั่งได๋
เป็นคนฮักเป็นคนให้กำลังใจ เลาเป็นไผ๋เฮ็ดเจ้าหมอง
 * บ่แม่นเขาฆ่าปอบเจ้าแล้ว บ่น้อสู
เจ้าผู้สีชมพู ปากแก้มแดง อ่องต่อง
หือแม่นเขาจูบน้อง จับน้อง ซ่วนลงหมอน
มอบกายให้ไป หมดทั้งใจ ชีวิตนี้ เธอให้เขาไป
    เหลือโตนเจ้าของเหลือเกิน บักซัวเอ้ย บักซัวเอ้ย
บัดสิใด้ ใด้หลังเขา
บ่เป็นหยังดอกอีหล้า อ้ายบ่ว่า สมน้ำหน้าเจ้าของ
เหลือใจหลาย ดนตรีฺฺฺฺฺฺฺิิ.................................................... 
    * บ่แม่นเขาฆ่าปอบเจ้าแล้ว บ่น้อสู
เจ้าผู้สีชมพู ปากแก้มแดง อ่องต่อง
หือแม่นเขาจูบน้อง จับน้อง ซ่วนลงหมอน
มอบกายให้ไป หมดทั้งใจ ชีวิตนี้ เธอให้เขาไป
    เหลือโตนเจ้าของเหลือเกิน บักซัวเอ้ย 
บัดสิใด้ ใด้หลังเขา
บ่เป็นหยังดอกอีหล้า อ้ายบ่ว่า สมน้ำหน้าเจ้าของ
เหลือใจหลาย ดนตรี.................................. จบ