อยากจะรู้ อยากจะถาม ว่าทำไม เธอถีงเป็น 
หนึ่งคน คนนี้ คนเดียว เท่านั้น 
ที่ฉันเพ้อ ที่ฉันฝัน ตั้งแต่วัน ที่ได้เห็น
รอยยิ้ม สดใส ดวงตาคู่นั้น
จดและจ้อง เจาะถึงใจ ลึกเข้าไป ถึงข้างใน
หัวใจ อันแสน โดดเดี่ยว ของฉัน
ถึงจะเป็น เพียงแค่เสี้ยว วินาที ที่ได้เห็น
รักแรก รักเดียว รักเป็น นิรันด์ 
ทุกๆเช้า ทุกๆสาย ทุกๆบ่าย ทุกๆเย็น
มีเธอ วนเวียน ในหัว เท่านั้น
ยามจะกิน ยามจะนอน ช่างลำบาก แสนลำเค็ญ
ได้แต่ พร่ำเพ้อ ถึงเธอ คนนั้น
อยู่คนเดียว มองออกไป ที่ดวงดาว คืนวันเพ็ญ
หวังว่า คงมี ซักครั้ง ที่ฉัน
จะได้เจอ เธอคนนั้น ที่กำหนด อยู่หรือเป็น
ชีวิต ค้าหา ตัวเธอ ทุกวัน

เธอคนนั้นอยู่ไหน รู้มั้ยหัวใจของฉันพร่ำเพ้อทุกคืน
จะมีอีกบ้างไหม ที่เราจะได้มาเจอ หยุดความขมขื่น

ถ้าเธอมี เจ้าของแล้ว ไม่เป็นไร ฉันไม่หยุด
กับหัว ใจนี้ ที่ยัง อ้อนวอน
ขอให้เรา ใ จทั้งสอง ได้ผูกพัน ไม่ยอมหลุด
อยู่กับ รักแท้ อันแสน เร่าร้อน
ถ้าใจเธอ แตกสลาย มาจากเค้า ฉันจะอุด
ร้อยเร้า รอยเจ็บ ด้วยเสียง คำกลอน
ทำทุกอย่าง ให้เธอได้ ไม่ให้เจ็บ รักที่สุด
ถึงแม้ ตอนนี้ ได้แค่ ขอพร
ว่าซักวัน จะได้เจอ เธอคนนี้ ที่เฝ้ารอ
ถีงแม้ ต้องรอ อีกกี่ สิบปี
จะคอยอยู่ จะอดทน อยู่ตรงนี้ ไม่ย่อท้อ
แค่เธอ และฉัน พบกัน เสียที
หากเป็นจริง ชีวิตฉัน คงจะเต็ม คงจะพอ
ขอพรม ลิขิต ดลช่วย ปราณี
หากเป็นจริง ได้รักเธอ จะคอยรัก จะคอยง้อ
ให้เธอ พบแต่ ความสุข สุนทรี

เธอคนนั้นอยู่ไหน รู้มั้ยหัวใจของฉันพร่ำเพ้อทุกคืน
จะมีอีกบ้างไหม ที่เราจะได้มาเจอ หยุดความขมขื่น

หากว่าฟ้า นั้นมีจริง ขอให้ ได้พบกัน
อยู่ตรงนี้ อยู่ที่เดิม ที่ๆเรา เคยพบกัน

  ผ่านมาแล้ว กี่สิบวัน ที่ตัวฉัน ยังคอยเฝ้า
หวังว่า จะได้ พบเธอ อีกครา
จากวันนั้น ถึงวันนี้ โลกของฉัน เป็นสีเทา
อยู่ใน ความเหงา กับกาล เวลา
อยู่ตรงนี้ ที่ตรงนี้ สบสายตา แรกของเรา
หวังว่า พบเธอ ปรากฏ ออกมา
อยากพบหน้า อยากพูดคุย ให้ความเศร้า ได้บรรเทา
ขอเพียง ซักครั้ง คงสุข อุรา