เจ็บกับคำพูดที่เธอบอกมา
ว่ารักของเรา  มันไปด้วยกันไม่ได้
เรื่องที่เราเคยมีด้วยกัน  เรื่องความสัมพันธ์เมื่อก่อนนั้น
มันก็เพียงเผอลใจ
ผิด ที่ฉันมันรักเธอมากไป
หลงเชื่อใจ  และไว้ใจเธอที่สุด
ค่อยดูแล  ค่อยให้ความรัก
ค่อยเป็นห่วงเมื่อเธออยู่ไกล
และที่ให้ไป  เธอบอกว่าสำคราญ

*เสีย...เสียความรู้สึกรู้ไหม
กับเหตุผลของคนจะทิ้งกัน
เธอบอกว่าอย่ามาวุ่นวาย
อย่ามาใกล้เธอมากเกินไป
เดียวใครใคร  จะคิดว่าเธอมีแฟน
ไม่ต้องไปส่ง  ไม่ต้องไปรับ
ไม่ต้องโทร ตอนเธออยู่กับใคร
ไม่ต้องหว่งใย  ไม่ต้องคิดถึงกัน
แต่ฉันมันทนไม่ไหว  มันทำไม่ได้
ที่มีคนรัก  แล้วไม่ได้ดูแล
อยากอยู่ใกล้เธอ ทุกวัน
อยากจะโทรหาเธอทุกคืน
อยากอยู่ด้วยกัน ก็เพราะฉันเป็นห่วงเธอ

อยากจะรู้นิยามความรักของเธอ
เวลาคบใครเมื่อที่หน้าตาหรือเปล่า
หรือที่คบก็แค่สงสาร  แค่ต้องการให้ฉันสุขใจ
ไม่เป็นไรขอบใจที่เธอหลอกกัน
  -lt;*-gt;
ฉันขอบใจที่เธอไม่รักกัน
ฉันเข้าใจเหตุผลคนหลอกหลวง