ฉันเคยได้รักจากใครก็มีมากมาย     แต่ไม่เคยคลายความเหงา     ยังพร่ำหา 
ความรักจากเธอฉันเคยแค่ผ่านไป     และผ่านมา     ยังปรารถนาได้ใจเธอมาครอบครอง
ฉันมันคนทุ่มเทเท่าใจที่มี     ไม่เคยซักทีที่เธอจะลดสายตา     เธอยังคงลอยขึ้นไป     ให้ไกลเกินคว้า 
จนใจชินชากับการรอคอย
  * ดอกไม้งามหนามที่ว่าคม     ฉันยังยื่นมือ     ไปแย่งไปยื้อดอกไม้ไม้ดอม
   เธอสูงเพียงไหนใจฉัน     จะปีนป่ายไป     แต่ฉันหมดใจเพราะไฟเธอแรง
** เธอเป็นคนร่านไฟ     แบ่งใจออกไปให้ใครต่อใครยื้อแย่ง
    ฉันมันคนหมดใจอ่อนแรง     แย่งเธอจากใครไม่เก่ง
   *** เธอเป็นคนร่านชาย     แบ่งใจออกไปให้ชายตะกายยื้อแย่ง
ฉันมันคนโง่งมหมดแรง      แย่งเธอจากใครไม่เป็น