เพลง  "มนุษย์คนแรกบนดวงจันทร์"

ฉันใช้ชีวิตเหมือนดาวดวงน้อย ล่องลอยในความอ้างว้าง
ในความฝันที่ดูแล้วมันเลือนราง  บนเส้นทางที่มองไม่เห็นผู้ใด
และฉันก็คิดว่าโลกใบนี้ คงไม่มีมนุษย์หน้าไหน
อยากจะเข้ามาเคียงชิดใกล้คนอย่างฉัน..

จนวันนั้นที่ฉันได้รู้จัก   คนที่เข้าใจกันได้มากมาย
คนที่ไม่มองกันแค่นอกกาย  คนที่ดีมากมายจึงทำให้รู้

ในดินแดนแห่งนี้ที่ยากจะเข้าถึง
มีคนหนึ่งที่ซึ้งอยู่ถึงข้างใน
คนเดียวในโลกที่ไม่เหมือนใคร
คนที่เกิดมาเจอคือเธอใช่ไหม
คนที่มอบความรักที่มีให้แก่กัน
คนที่ยืนข้างฉันอยู่ทุกๆวัน
ก็คนคนนี้แหละคนสำคัญ
และมอบรางวัลโนเบลให้เป็นของขวัญ

เพราะว่าเธอเป็นคนเดียวที่แสนสำคัญ
คนรักคนแรก.. มนุษย์คนแรกบนดวงจันทร์

และทั้งชีวิตที่มันเริ่มท้อ  ฉันรอคนที่เสาะหา
คนที่เป็นดั่งแสงที่ใกล้เข้ามา  กี่สิบปีแล้วหนาที่ยังไม่เจอ
และฉันก็คิดว่าทุกวันนี้   ของดีไม่มีเสมอ
หมดปัญญาที่ฉันจะได้พบเจอ  คนที่ฝัน...


คนที่เข้าใจกันทุกๆสิ่ง  คนที่ทิ้งความจริงที่ล่วงเลย
คำเป็นล้านที่ฉันได้เอื้อนเอ่ย  กี่เดือนปีล่วงเลยจึงทำให้รู้