....ยอมรับว่าฉันมันใจไม่แข็งพอ  ที่จะทนรอฟังคำที่ฟังแล้วหวั่นใจ
แค่รู้จากปากใครๆ หวั่นไหวจนใจฉันแทบขาด ว่าคนที่ฉันนั้นรักเธอมีอีกคนอยู่ข้างกาย....
...อยากรู้ ว่ามันไม่เป็นจริงใช่ไหม ที่ใครๆพูดกัน ทำไมฉันโง่อย่างนี้
พยายามจะไม่เชื่อ พยายามจะไม่คิดไกล เพราะฉันรักเธอจนหมดใจอะไรก็เชื่อเธอ
...* แต่พอวันนี้ฉันเริ่มไม่แน่ใจ เธออยู่กับใคร ทำไมช่างดูหวาน
เธอกับเขาคบกันมานานก่อนฉันแล้วใช่ไหม..ความสัมพันธ์ระหว่างเรา แค่ตอนเธอเหงาเวลาที่เขาเผลอไป ให้ความหวังกับฉันทำไม ทั้งที่มีเขาอยู่.....
...** ทำไมไม่บอกว่าไม่รักกัน ทั้งที่เธอนั้นยังมีเขาข้างกาย  จะบอกว่ารักให้ฉันตายใจทำไม เมื่อยังไม่เลิกกับเขา ทำไมต้องหลอกว่าเธอรักกัน หรือแค่ต้องการมีฉันไว้คลายเหงา พอเท่านี้เถอะนะรักของเรา ฉันมันโง่เอง....