วันคืนแห่งความอ่อนหวาน  ไม่มีอีกแล้ว..ได้ยินไหม
มันตายพร้อมใจที่เธอทำลาย   ดึงดันอยู่มาจนวันนี้
แค่ซากชีวิตที่รอวัน
กลายเป็นฝุ่นลอยให้เคืองสายตาเธอ

ก็แค่คนๆหนึ่ง  ที่เธอบอกรักแล้วเธอหลับตา...หวาน..ซึ้ง
วาจาสาบานลมๆ   บอกกี่พันครั้งไม่มีอยู่จริง
เธอก็ทิ้งกันอย่างโหดร้าย

รักพังไม่พอ เธอขอให้ฉันตาย
ให้มันพ้นๆไป นี่ใช่ไหมที่เธอต้องการ
ทำดีให้ตาย แค่ควายให้ย่ำยี  คนรักที่แสนดี
แต่วันนี้เธอบอกให้ฉันไปตายไกลๆ

เจ็บปวดอะไรอย่างนี้   น้ำตาไม่มี ให้ใครแล้ว
ให้หยดสุดท้ายสิ้นลงที่เธอ  
แต่อย่าได้คิดว่าฉัน   จะตายให้เธอได้สมใจ
ฉันยอมให้พังได้เพียงแค่รักเรา