ในคำว่ารัก..ที่พูดให้ฉันฟัง    
 ตอนนี้ฉันเข้าใจ.. ฉันเข้าใจมันดี
แค่คำหลอกลวงกัน..  แค่คำปลอบใจกัน 
 เพื่อฉัน..ให้เริ่มมีใ จ     
   
    จนเธอหมดใจ...อะไรก็ไม่ดี 
สิ่งที่เคยหวังดี ก็ค่อยเลือนลาง
ฉันเองควรเข้าใจ  ว่าเธอได้จากไป 
จากฉัน...ในตอนนี้ 

 *   ความสุขของฉันมันค่อยจางหาย 
 คล้ายร่างกายจะหมดลมหายใจ
สมองฉันเริ่มเรรวน....ใจฉันเต้นช้าลงไป  
 เหมือนคนที่ใกล้ตาย
 **    ความสุขของฉันที่มันหล่นหาย  
จะหาใครนอกจากเธอไม่มี
ต้องอยู่กับวันที่เหงา...กับคืนโหดร้าย 
จะเป็นอย่างนี้อีกนานไหม....ไม่มีทางรู้เลย

     ตื่นนอนตอนเช้า  ก็มีแต่เศร้าใจ  
กลางคืนหลับฝันไป  ก็เห็นภาพเธอ
ฉันเองต้องจำไว้  ว่าเธอได้ตายไป  
จากฉัน ตั้งแต่นี้