โทรตามทุกที.... ที่ฉันอยู่ไกลสายตา 
อยู่กับใคร...บอกมาตะหวาดถามกัน... 
ระแหวงจนฉัน..อ่อนใจ นี่หรือ...คนที่รักฉัน 
แต่เธอ...ก็อ้างว่าห่วงทุกครา 
ไม่ใช่ไม่ดี...ที่ฉันมีเธอคอยห่วง 
แต่นี่เธอ..ตามห่วงจนเกินเข้าใจ 
ไม่ใช่ไม่รู้ว่ารัก รักก็ดีแต่มันมากไป 
จะรักได้ไหม...หากเธอเป็นฉัน..... 
***ห่วงกับหวงเธอรู้ใช่ไหมมันต่าง... 
ห่วงคือการรักและเอาใจใส่ 
แต่ว่าหวงคือการบอกว่ารักแต่เฝ้าทำลาย 
ด้วยการระแหวง ไม่เคยไว้ใจคนที่รักกัน 
ลองถามหัวใจ ถ้าเธอยังรักฉันอยู่... 
เปลี่ยนตัวเองได้ไหมไว้ใจฉันที... 
ขืนเป็นอย่างนี้ต่อไป ฉันกลัวใจจะท้อเต็มที 
อาจมีสักวันหมดแรงรัก ***