คนเราบางคนน่ะมันชอบวางเหตุผลเอาตัวเอาตนไปตัดสินใจคนอื่น
เอามาตรฐานตัวเองนั้นวางบนพื้นแล้วขึ้นไปยืนชี้นิ้วสั่งการตัดสินว่าใครผิดถูกผิด
ฉันไม่รู้ว่ามาตรฐานอยู่ที่ไหนใครเจอช่วยบอกฉ้น
ฉันแค่รู้ชีวิตเราไม่เหมือนกันต่างคนต่างตัดสิน
ตามอารมณ์ตัวเองยังไม่ค่อยทันจะให้ไปตามอย่างใคร
วันพรุ่งนี้จะเป็นเช่นไรช่างมันเพราะฉันไม่อาจรู้
ฉันมันก็ทำไปแค่วันผ่านวัน ฉันมันไม่มีมาตรฐาน
ฉันไม่อาจทำเหมือนที่เธอต้องการ หรือมาตรฐานฉํนไม่เป็นอย่างใคร
ดี ดี ดี ดี เลว เลว เลว แล้วยังไง
มาตรฐานของฉันแค่ไม่สนช่างมันขอแค่เพียงไม่ทำทุกข์ร้อนใคร
ฉันแค่ใช้ชีวิตที่เป็นของฉันแค่นั้นจะได้ไหม
แล้วเมื่อสองชีวิตมาอยู่ร่วมกันตรงกลางอยู่ที่ไหน

rock never die lml