กว่าจะรู้ว่าไม่เหลือใคร มันก็เหงาเสียแทบขาดใจ เจ็บและช้ำจากความอ้างว้่างเีดียวดาย
ทำร้ายหัวใจฉันจนแหลกราน 
   
      *เคยมองเห็นผู้คนรอบกาย ความเหงาเป็นเช่นไรไม่สนใจ จนวันนี้ถึงวันที่ไม่เหลือใคร
ฉันพึ่งเข้าใจคำว่าเหงาเป็นอย่างไร 
   
      **มันบาดลงกลางหัวใจ ให้เจ็บช้าๆ พร้อมรอยน้ำตาที่มันไม่รู้มาจากไหน ไม่เคยจะคิดเลย 
คำว่าเหงาเดียวดาย จะทำร้ายหัวใจกัน ทำให้ฉันต้องทุกข์ทนได้อย่างนี้ 
      

      กับค่ำคืนที่มันเงียบงัน เหมือนความฝันฉันเริ่มหลุดลอย สิ่งที่หวังที่ใจของฉันเฝ้าคอย 
มันเหมือนไม่มีใจที่จะไขว่คว้า 
    
    ( *, ** )