รับฉันกลับบ้าน  --หวังว่าใครที่ฟังเพลงนี้แล้วคงจะยกเลิกความคิดที่จะเอาหมาไปปล่อย หรือใครที่ปล่อยไปแล้วก็คงจะกลับไปรับคืน

นอนอยู่ริม  ถนน.. เห็นฝุ่นลอยฟุ้ง ดั่งม่านบังตา   ผู้คนเดินผ่านไปมา ไม่มีใครสนใจ
นี่ฉันต้องอยู่ลำพังผู้เดี่ยว เดียวดาย   ท้องร้องเริ่มหิว แล้วฉันจะกินอะไร   เสื้อผ้า +++ทอง ฉัน..ก็ไม่มี  

บ้านที่ฉันเคยมี ตอนนี้ไม่รู้มันอยู่ตรงไหน    เจ้านายเขาทิ้งฉันไว้ ให้รอตรงนี้
ซักวันเขาคงจะกลับมารับซะที  รักและคิดถึงเจ้านายผู้แสนดี   รอฟังเสียง   เจ้านาย...ที่เคยได้ยิน

ทนอยู่อย่างหวาดกลัว เจ้าถิ่นทุกตัวคอยรังแกฉัน   ตากฝนตากแดดทุกวัน จนฉันเริ่มชิน
นานๆจะมีคนใจดีโยนของให้กิน    น่าเวทนาน้ำตาร่วงไหลริน   เจ้านาย...เมื่อไหร่..จะกลับมา

นอนอย่างหมดเรี่ยวแรง ฉันเองรู้ดีจะจบอย่างไร   อยากจะเจอเจ้านาย แค่เพื่อบอกลา
ซูบโทรมผอมโซไม่มีใครเมตตา  แผลเน่าเรื้อรังไม่มีใครให้ยา  ปรารถนา  อยากตาย..ในอ้อมแขนเจ้านาย
                                                                                                   เจ้านาย  มารับ..ฉับกลับบ้านเสียที