เธออยู่สูงมันก็ควรจะอยู่ตรงนั้น

ดินที่ต่ำ ต่ำเกินจะเอื้อมคว้าดาวลงมา

ดินอย่างฉันไม่ควรจะฝันอะไรให้ไกลเกินกว่าความจริงที่มันเป็นไปไม่ได้

คำว่ารักของเศษดิน มันคงไม่มีค่าพอ เมื่อเทียบกับความงดงามของดวงดาว

เปรียบเธอเป็นดาวที่อยู่บนฟ้า แล้วเศษดินอย่างฉันจะไปหวังอะไร

มันต่างกันเกิน มันไกลซะจนไม่ไหว ได้แค่มองดาวไปอย่างนี้ก็พอแล้ว