เหลียวมองดูละครของผู้คน
โลกใบที่คุ้นเคย ...
ฉันยืนชมและอยู่เคียงข้างเพื่อเธอ
แม้มันจะไม่จริง

อยากเป็นเช่นนั้น .. เป็นดั่งคนนี้
เด่นดัง เสียดสี แยบยล วุ่นวาย
อย่าบอกกับฉัน .. ว่าเปลือกบางนั้น
ที่เธอแต่งสรรค์ อย่างภูมิใจ

โอ้ .. เธอ เธอที่รัก เธอคงอ่อนเพลียมากมาย
ภาพเงาสะท้อนที่ไม่เคยอธิบาย
เห็น .. เธอ เธอข้างใน ภายในจากเปลือกนอกกาย
เหน็บหนาวและเดียวดาย ...

(หากเธอจะทานทนไหว .. จะทนได้นานแค่?)

นั่งลงดื่ม ในเมืองที่ทุกคนหลับ
ไม่มีใครรู้ตัว ...
เมื่อเธอตื่น เธอคงจะได้เข้าใจ
ว่าเธอแค่เผลอไป

อยากเป็นเช่นนั้น .. เป็นดั่งคนนี้
เด่นดัง เสียดสี แยบยล วุ่นวาย
เพื่อเธอและฉัน
หยุดหลอกตัวเอง .. มันยังไม่สาย

โอ้ .. เธอ เธอที่รัก เธอคงอ่อนเพลียมากมาย
ภาพเงาสะท้อนที่ไม่เคยอธิบาย
เห็น .. เธอ เธอข้างใน ภายในจากเปลือกนอกกาย
เหน็บหนาวและเดียวดาย ...
เหน็บหนาวและเดียวดาย ...

(หากเธอจะทานทนไหว .. จะทนได้นานแค่?)

สนใจแวะเข้ามาได้ที่ นี่นะครับ http://www.facebook.com/etanband