ความทรงจำที่ตัวฉันมี
ที่ต้องใช้ก็คือเวลาที่มาหล่อหลอมหัวใจฉัน
ความเป็นจริงที่ตัวฉันเอง
ยังคงฝันถึงวันเก่าๆไม่เคยจะลบลางเลือนหายไป
*ยังคงจำและยังฝังใจความปวดที่ทรมานไม่เคยผ่านพ้นมันไปซะที
 ยังวนเวียนอยู่ในหัวใจภาพที่เขาและเธอข้างกายไม่เคยผ่านพ้น
**ทุกลมหายใจใช้มันหมดไปเหลือแค่เพียงวิญญาณ
  มีเพียงร่างกายไร้ซึ้งจิตใจสุดท้ายเหลือเพียงฉันเองที่ยัง...ฝังจำ....