โอ้แม่ดอกฟ้าถึงคราพี่ใจไหวหวั่น
ต้องจากจอมขวัญห่างกันให้พี่เหงาใจ
ยิ่งยามราตรีใจของพี่ระทมไม่วาย
หากเพียงหัวใจของเรายังคิดถึงกัน

ไปอยู่ทางนั้นเธอฝันถึงพี่หรื่อปล่าว
เคยนอนนับดาวสบตาใต้แสงเงาจันทร์
หรือหนุ่มเมืองหลวงมาทำให้ใจไหวหวั่น
ขอเพียงเธอนั้นอย่าพึ่งแปลผันหัวใจ

*หากวันใดถ้าใจของเราสุดเหงา
ขอโทรฟังเสียงบ้างได้หรือปล่าว
คาดว่าคงเหงาไม่แพ้ๆกัน
หากรออีกนานจนกว่าเธอจะกลับมาหากัน
ขอโทรไปหาฟังเสียงทุกวัน
แค่นั้นก็ฟันดีได้เพราะเธอ